Het moet en het kan anders. Een distributiecentrum bouwen op de laatste biologische grond van Amsterdam is een achterhaald plan. We (Voedselpark Amsterdam namens duizenden Amsterdammers) zijn nog steeds volop bezig om de Gemeente Amsterdam hiervan te overtuigen.Hier we kunnen jouw hulp goed bij gebruiken!
Vanaf vandaag 20 april liggen er weer nieuwe posters en flyers bij De Boterbloem, haal ze op deel ze uit 🌻
SLUIT JE AAN BIJ DE POLDERPICKNICK OP ZATERDAG 22 APRIL 14.00 🦋
Na het zien van de documentaire MEER, hebben een aantal bezoekers besloten om in actie te komen voor de Lutkemeerpolder. Ze roepen iedereen op om op 22 april – #DagvandeAarde – te komen picknicken in de polder. Vanaf 14 uur is iedereen van harte welkom om aan te sluiten met een eigen picknick. En je kunt ook altijd iets halen (kopen) bij bij de winkel van de Boterbloem.
Adres Voedselpark Amsterdam / Boerderij de Boterbloem Lutkemeerweg 262 B 1067 TH Amsterdam
De dag van de Aarde
Zaterdag en zondag 22 en 23 april zijn er extra voorstellingen van MEER in de Filmhallen om 10.30 zie: https://filmhallen.nl/films/meer/
Maandagavond 24 april De documentaire is ook te zien bij bioscoop de Vlugt in Nieuw West om 18.30 hier is filmmaker Bart Melief ook aanwezig. Zie: https://www.cinemadevlugt.nl/film/meer
Op maandagavond 8 mei De documentaire MEER is recent met grote belangstelling ontvangen. Het verhaal eindigt waar Voedselpark Amsterdam begint. MEER vraagt letterlijk om meer. De afgelopen maanden is er door Danny Edwards (stedenbouwkundige) en Bonnie Chopard (landschapsarchitecte) hard gewerkt aan een realistisch, duurzaam alternatief voor de plannen van de gemeente om op de laatste biologische landbouwgrond van de stad een distributiecentrum te bouwen. Ben je erbij? ledereen is van harte welkom bij de presentatie. Deelname is gratis. Wij kijken ernaar uit samen het gesprek aan te gaan over de plannen voor het Voedselpark en een groene toekomst voor Amsterdam en de Lutkemeerpolder. Je kunt je hier aanmelden: https://dezwijger.nl/programma/meer
Vanaf vandaag tot en met 6 november ben ik Klimaatburgemeester. Deze week breng ik vooral mijn liefde voor stadslandbouw onder de aandacht. Zelf biologisch groenten verbouwen is klimaatpositief. Super leuk om te doen.
Nationale Klimaat Week 2022
Uiteraard is telen in de volle grond het beste. Wie zoals ik in Amsterdam woont heeft dan te maken met vrijwel overal in de stad sterk vervuilde veengrond. Grond die niet geschikt is voor stadslandbouw. Wat mij betreft, ga je tuinieren het liefste in de openbare ruimte. Niet achter gesloten hekken. Hiermee inspireer je anderen. Maak je versteende plekken leefbaarder.
De Eetbare Stoep eind oktober
De Eetbare Stoep
In overleg met de gemeente Amsterdam ben ik het project De Eetbare Stoep gestart. Moestuinieren in bakken. Met turf vrije en kunstmest vrije tuinaarde. Deze locaties combineer ik met het geven van laagdrempelige moestuinlessen.
Naast dat dit project op microniveau bijdraagt aan biodiversiteit, zorgt voor regenwater opvang is het ook een sociaal project. Het is een kleine oase, een ontmoetingsplek.
Tijdens het moestuinseizoen eten we regelmatig samen. Inmiddels zijn er drie locaties
April
Moestuinieren verandert je wereld een beetje. Soms met directe invloed op het klimaat, soms indirect. Je eigen voedsel telen brengt je terug bij het oerprincipe van zonnetechnologie: calorieën kweken met (gratis!) de fotosynthese. Begin met biologisch zaad en gebruik als voedingstof compost uit je tuin.
Lokaler, verser, smakelijker en voedzamer kun je niet eten en je voetafdruk blijft licht en klein. Tuinieren geeft je lichaamsbeweging en verbrandt je calorieën . Tuinieren midden in de stad, op openbare plekken zorgt ook voor leuke ontmoetingen. Gezond en lekker eten, Ook waardevol zijn de inzichten die je ontwikkelt door je eigen voedsel te verbouwen. Je leert dat je niet afhankelijk hoeft te zijn. Je ziet de kracht van de natuur.
Maaltijd bij de Eetbare Stoep
Wil je meer weten over dit project neem gerust contact met mij op:
Locaties gecreëerd door bijzondere mensen met verbeeldingskracht en daadkracht. Zo inspirerend! In de eerste drie dagen van deze vakantie naar Texel, al een aaneenschakeling van hoopvolle inspiratie.
Rudi van de Wint – Project de Nollen
Verbeeldingskracht, het vermogen om je een voorstelling in je geest te maken van iets dat (nog) niet bestaat. In mijn optiek is hier een groot gebrek aan. Met als gevolg dat we elkaar na papegaaien. Dat we vastzitten in een desastreus systeem. Ik ben er van overtuigd dat het anders kan.
Oneindige reis
Dat je niet een grote afstand hoeft af te leggen, om te reizen, het heeft bij mij te lang geduurd, voordat ik dit echt goed door had. Rudi van de Wint, laat mij zien, dat verbinding met één plek, prachtige ontdekkingen en inzichten opleveren die de wereld verrijken.
Rudi van de Wint – Project de Nollen
Vlakbij trein station Den Helder Zuid ligt het landschapskunstwerk ‘De Nollen’ van Rudi van de Wint(1942-2006). De afgelopen ruim twintig jaar kwam ik hier regelmatig langs, dit jaar voor het eerst bezocht. Wat hij daar heeft gerealiseerd is een project van wereldformaat. Zijn zonen hebben vanaf 2006 de plek verder ontwikkeld en onderhouden.
Rudi was schilder, beeldhouwer, architect/bouwer, performer, filmer, tekenaar en tuinman/natuurbeheerder. Een totaal kunstwerk, het gaat niet om één schilderij, sculptuur, landschap of architectuur, maar om de samenhang. Er is een landschap van verbeelding gecreëerd. Een absolute aanrader.
Tip: Op dit moment is t/m 30 oktober in Stedelijk Museum Alkmaar de overzichtstentoonstelling ‘Reis naar het oneindige’ van de in Den Helder geboren kunstenaar Rudi van de Wint. Het is de allereerste museale overzichtstentoonstelling van zijn gigantische oeuvre ter wereld. Ik ben hier nog niet geweest, maar ga er zeker naar toe.
Het paradijs van Harry
Ruim twintig jaar gaan we minimaal één keer per jaar op vakantie naar Den Hoorn. Een sfeervol klein dorpje in het zuiden van Texel. Je denkt in de loop der jaren zo’n dorp helemaal te kennen. Dat blijkt uiteraard onjuist. Door een mooie ontmoeting mocht ik rondlopen in het levenswerk van Harry Bakker in Den Hoorn Texel. Een bijzonder mens. Hij creëert op Texel zijn eigen paradijs. Hij tuiniert vanaf zijn tiende levensjaar, geheel intuïtief. Kweekt alles zelf op, vanuit zaden of stekjes. Immens veel werk. Zijn tuinen zijn niet openbaar.
Het paradijs van Harry
Ik voel mij zeer vereerd dat ik hier rond mocht lopen. Een exotische jungle op Texel. Veel soorten bamboe, tientallen palmbomen en bananenbomen. Ik beloof Harry om meer uit te zoeken over de bananenboom in Amsterdam bij Anna’s ruigte. Die zelfde avond lees ik in het NRC dat een bananenboom gemiddeld 60 keer per jaar (!!) met gif wordt bespoten. Biologische gifvrij geteelde bananen van Texel, dat is misschien geen slecht idee. Het is wonderlijk dat in een dorpje van een paar honderd huizen zo’n paradijs verstopt ligt.
Het paradijs van Harry
Zielskapje
Jaarlijks bezoek ik de schapenboet waar Ericka Voortman keer op keer een betoverende wereld weet te creëren. Een wereld waar de schoonheid van de natuur, rust en vergankelijkheid, wordt vastgelegd.
Zielskapje in het Boetje van Klemat
Locatie: De monumentale kunstinstallatie ZIELSKAPJE is gebouwd in een voormalige schapenschuur, genaamd het ‘Boetje van Klemat’. Deze staat als een baken in het weiland aan het einde van de Stolpweg, Den Hoorn, Texel. Daarin een kunstwerk van Ericka Voortman [Hendrikje] met soundscape van Severin Candel. De kunstinstallatie is 365 dagen per jaar te bezichtigen!
Deze vakantie op ruim een uur reizen van huis, brengt nu al veel schoonheid. Vandaag bramen en rozenbottels plukken. Jam maken als souvenir.
Staycation geeft tijd en ruimte voor reflectie. Hier een verslag van afgelopen week. Een week waarin ik verschillende mooie mensen mocht ontmoeten. Mensen die allemaal op hun manier, bijdragen aan de leefbaarheid van deze planeet. Mensen die mij inspireren en energie geven. Er was een verrassend leuk bezoek aan de Floriade. Aan het einde van dit blog een uitnodiging.
Kate Brown en Sasha bij de Lutkemeerpolder
Mooie mensen
Zo was er deze week, een fietstocht met Kate Brown van het Massachusetts Institute of Technology en haar zoon Sasha. Als fietsgids liet ik trots, prachtige stadslandbouw projecten in Amsterdam (Nieuw) West zien. Kate en Sasha doen onderzoek naar stadslandbouw. Kate schrijft een boek over Stadslandbouw in Europa. Eerder schreef ze een verontrustend boek over kernenergie, ze bezocht Tjernobyl. Haar boeken zijn bekroond, het gaat over haar persoonlijke ervaringen in combinatie met wetenschappelijke inzichten. We fietsen langs verschillende (micro) stadslandbouw projecten. Tijdens een tussenstop van de fietstocht bij de locatie MijnStadstuin, gaf bevlogen vier-het-tuin-leven-promotor Warner, een ode aan zijn lusthof. Bij De Eetbare Stoep, kwam Donna toevallig net (sloot!) water geven. Ze nam de tijd, om iets toe te lichten, over het plezier van samen iets opkweken. En uiteraard ook (samen) op eten! In de prachtige boomgaard van De Boterbloem bij de Lutkemeerpolder vertelde Trijntje over de unieke kleigrond,en hoe haar vader al decennia geleden had besloten, om tegen de stroom in geen landbouwgif te gebruiken.
Warner vertelt over zijn tuin bij Mijn stadstuin
We fietsten kletsend door Amsterdam West, waarbij ik waakte voor een te rooskleurig beeld. Daarom liet ik niet onbenoemd dat we aan het fietsen zijn in het land met een afname van 85% op de biodiversiteit, een land met zeer slechte waterkwaliteit, een land met een enorme stikstof uitstoot. Een land dat rijk is geworden,en rijk is door dubieuze handel. Green washing, in plaats van daden. Een land dat gelooft dat de technologie ons gaat redden. Een bevolking die massaal het vliegtuig instapt, vlees eet. Barbecueën en vuurtjes stoken als ultieme romantiek en een vorm van vrijheid blijft zien. Geen tirade op de fiets, wel veel gelachen. Ik legde Kate ook uit dat onze overheid een consultancy bureau heeft ingehuurd om te bepalen wat/wel geen groenten zijn. Dat ze in Oostenrijk binnen een paar maanden alle biologische producten belasting vrij kunnen aanbieden, maar dat we in Nederland ca 2 jaar nodig hebben om te bepalen wat groenten zijn. Men blijft klimaatsverandering abstract vinden. Een kleine groep probeert wel te veranderen. Daar liet ik een paar voorbeelden van zien. Trots sprak ik over burgerinitiatief Voedselpark Amsterdam. De fietstocht werd afgesloten met een verfrissende duik.
De Lutkemeerpolder hier komen distributiehallen te staan, als het aan de gemeente Amsterdam ligt. Er is een beter plan Voedselpark Amsterdam!
Gedichten die moeten worden gehoord
Aan het begin van deze week, kwam Linda Grootfaam naar mijn tuin, ofwel stadsjungle. Zij vertelde over haar prachtige en sterke Surinaamse moeder. Een inspiratiebron voor haar gedichten. Nog niet zolang geleden is ze begonnen met gedichten schrijven. Op het Holland festival maakte ze indruk. Hier stond ze stoer, op het dak van de parkeergarage, een paar gedichten voor te dragen.
Linda is ook betrokken bij de geweldige organisatie Bloei & Groei in Amsterdam Zuidoost en Nieuw-West.
Haar gedichten gaan ook over groenten, de natuur, vergankelijkheid, het leven. De gedichten moeten gehoord worden. Er is al een idee, hierover binnenkort hopelijk meer.
Anne van Leeuwen en Linda Grootfaam
Groene steden
En dan was er ook nog een bezoek aan de Floriade, het thema is Green City’s. Dat moest ik zien. De tentoonstelling is enorm groot. Het thema had wat mij betreft nog veel zichtbaarder kunnen zijn. Dat het behoorlijk chaotisch is, vind ik fijn, want ik hou van dwalen.
The Voice of urban nature
Met zakken vol zaden ging ik naar huis. Die ga ik gebruiken voor een project met kinderen over biodiversiteit, waarbij we zaadbommetjes gaan maken. Sommige paviljoens roepen op om zaden te oogsten zoals het Amsterdam paviljoen met het thema -The voice of urban nature. Er moet veel gebeuren om steden, ons land leefbaar te houden. Op de Floriade zie je mooie voorbeelden van natuurlijk tuinieren. Die plekken staan er ondanks de hitte en de droogte, nog aardig groen bij. Je ziet ook direct bij andere paviljoens (België bijvoorbeeld) waarom schoffelen, te veel onkruid wieden, ofwel de afwezigheid van een bedekte bodem, geen goed idee is. Veel meer dode, uitgedroogde planten bij dergelijke paviljoens. Red de biodiversiteit, omarm het luie tuinieren!
4000 eetbare planten in het Amsterdam paviljoen
DrieFloriade Tips:
1. Neem je zwemkleding mee naar de Floriade! Of het officieel mag, ik heb geen idee, vanaf Utopia eiland spring je zo het water in. En een ingevroren flesje water. Lekker verkoelend.
2. De shuttle vanaf station Almere is gratis. Helaas waren toen ik er was uitsluitend 3 kapotte ov-fietsen.
3. Neem zakjes of enveloppen mee om zaden in te oogsten.
Floriade Floriade Stil protest op de Floriade
Vakantieuitstoot halveren
Grote delen van Europa dreigen onleefbaar te worden. We doen niets – of veel te weinig. We blijven de valse hoop koesteren dat het wel zal meevallen, dat de techniek ons zal redden. Ik, wij doe(n) mijn /ons best, om onze footprint te verlagen. Staycation is daar een onderdeel van. Nederlanders produceren enorm veel stikstof tijdens hun vakantie. Als je voor twee weken naar Bali gaat, stoot je gemiddeld 3000 kilogram Co2 uit. En wie twee weken gaat zonnen aan de kust van Turkije, brengt daarmee ook zo’n 900 kilogram CO2 in de lucht, aldus emissiedeskundige Eijgelaar.
Willen we de klimaatdoelen halen om wereldwijde uitstoot vóór 2030 te halveren, dan zouden alle Nederlanders hun gemiddelde jaarlijkse vakantieuitstoot moeten halveren van 1200 naar 600 kilogram CO2. Dan kun je vaak toch het beste met de trein gaan. Of in eigen land op vakantie.
Hoe dan?
Ik zoek continu naar tips, om op een leuke manier de footprint te verlagen. We zetten nu bijvoorbeeld koude koffie, cold brew heerlijk! Hoe verlagen anderen hun schadelijke impact? Tips welkom!
Fiets je mee?
De staycation waarin je tijd hebt om mensen te spreken. Om ideeën op te doen, bevalt super goed. Dat we deze zomer niet in het vliegtuig zijn gestapt geeft een goed gevoel. Nooit meer vliegen gaat mij niet lukken, maar omschakelen naar minimaal lukt wel. Bewust keuzes maken ten gunste van de leefbaarheid voor de mens, dat zie ik als een spel. Het geeft mooie gesprekken, het verrijkt je leven. Blijf je verwonderen over deze prachtige planeet, dat kan ook in een cirkel van ca 10 kilometer, rondom rondom je huis.
Wil je ook een keertje langs (micro) stadslandbouw projecten in Amsterdam West fietsen. Ik laat het je graag zien. Mail naar irispoels@gmail.com dan spreken we iets af.
Stadslandbouw fietstochtje Een vruchtbare staycation
Op een woensdagmiddag, liepen we met z’n drieën een stuk van een inspirerende fietsroute door Amsterdam centrum en oost. We liepen de Spinozaroute. Vrijdenker Spinoza zag de mens als deel van de natuur. Maar hoe natuurlijk is de mens?
Op de bankjes zijn qr codes – je kan luisteren naar de (gratis) podcast waarin biologen van Artis en hedendaagse wetenschappers hun idee hierover geven.
Hollandse ziekte
In ons geval, drie vrouwen die elkaar zo’n dertig jaar kennen, is er helaas behoorlijk sprake van de Hollandse ziekte (een term om aan te geven dat mensen blijven doorpraten door de muziek heen), ook nu. We (ik!) vingen slechts wat flarden op van de podcast, thuis terugluisteren, is het goede voornemen. Zo weet ik nu toch, dankzij deze wandeling, dat nachtvlinders navigeren op de maan en sterren. Al wandelend bedacht ik me dat is natuurlijk nog een extra reden om duisternis te koesteren, naast bezuinigen op fossiele energie, en super suf dat ik hier nooit eerder over heb nagedacht!
Kringloop gelukkig
Opzoek van het éne Spinoza bankje naar het andere , doorkruisten we verschillende parken, het Oosterpark, Park Frankendael En voor het eerst bezocht ik de bloementuin van Darwin. Een mooie plek om verwonderd en meimerend rond te lopen. Hoe natuurlijk is deze natuur? Terwijl we daar rondliepen, staken opholgeslagen boeren in het noorden van Nederland, hooibalen op de snelweg, in de fik. Grote delen natuur gebruiken ze puur voor bedrijfseconomische redenen, geld verdienen met een zeer schadelijke impact voor de gezondheid van mens en dier. Dit telt uiteraard voor meer bedrijven (Schiphol, Tata steel) Gelukkig zijn er biologische boeren, met oog voor de ecologische waarden, de kringloop.
Bloementuin van Darwin
Regeneratieve boeren
Regeneratieve boeren, zijn boeren die ook oog hebben voor de leefbaarheid. Dus niet het land dood spuiten met mestinjectie. Ooit sprak ik in Hornhuizen met zo’n boer. Sinds 2014 zijn ze al bezig met het ontwikkelen en toepassen van ‘regeneratieve landbouw’. Deze vorm van landbouw vindt zijn oorsprong in Duitsland. Er worden cursussen gegeven door Friedrich Wenz en Dietmar Näser . In Nederland kennen we nog meer prachtige voorbeelden zoals Bodemzicht. In de regeneratieve landbouw wordt verder gegaan met een aantal ontwikkelingen zoals het niet meer ploegen en het zaaien van groenbemesters. Uiteraard wordt er geen kunstmest gebruikt. Koop je boodschappen via zo’n boer! Mijn indruk is dat deze boeren gelukkiger zijn, en Spinoza is het mij eens;-)
Wat is geluk?
Spinoza wist het, volgens Spinoza is geluk bereikbaar voor degenen die met behulp van hun verstand de bedoeling van de Natuur doorgronden en hun leven volgens deze bedoeling inrichten. Denk bij ‘Natuur’ aan de grote natuurlijke ritmes van leven en dood, van dag en nacht, aan de kringloop van de seizoenen, de bewegingen van sterren en planeten.
Wat is geluk?
Er werd afgesloten met een passende fleurige zomerse salade op het terras van de Ysbreker. We waren na een paar uur wandelen nog steeds niet uit gekletst. We hadden het niet meer over de boze boeren en hun extreme rechtse aanhangers, maar over zonnepanelen, een leven zonder vlees, vakantieplannen, Voedselpark Amsterdam, muziek. En we spraken over een kennis die iedere zomer, op vakantie gaat in het Amstelhotel. Dat leek ons ook geen slecht idee. Wie wil ons sponsoren? Mail naar irispoels@gmail.com 😎
Lange de zwoele avonden op de Eetbare de stoep! We blijven ons verbazen dat in zo’n korte periode, het opkweken van zaadje naar gezond voedsel, al zo’n mooie royale oogst oplevert.
Met dit project hoop ik mensen te inspireren om grijze versteende gebieden te verduurzamen. Overal zijn kleine onbenutte pleintjes. Micro stadslandbouw kan helpen, om mensen te informeren over biodiversiteit. Het belang om geen potgrond te kopen en gebruiken, maar wel tuinaarde (zonder turf en kunstmest) en goede compost te gebruiken. Om duidelijk uit te leggen dat het belangrijk is om uitsluitend biologische zaden te gebruiken. Koop geen regulier gekweekte planten en bloemen wanneer de natuur je lief is. Een klein stukje stoep verander je samen, in een mooie ontmoetingsplaats. Een plek die helpt om de biodiversiteit te herstellen.
Een plek waar jonge mensen, en waar ook mensen tot op hoge leeftijd plezier van kunnen hebben. Telen in de volle grond zou uiteraard beter zijn, maar in Amsterdam is de grond vrijwel overal te verontreinigd. Dit is een prima alternatief
Er zijn al verschillende heerlijke maaltijden gemaakt met de oogst. Of er staat een prachtige rank van Oostindische kers op het dressoir. Een klein stukje stoep is nu veranderd in een mooie ontmoetingsplaats. Lang leve micro-stadslandbouw!
Welkom!
Wil je meer informatie? of een keertje helpen, of oogsten? Kom dan een keertje langs in het moestuinseizoen mei t/m ca eind oktober op:
Een groepje de betrokken mensen komt langs. We geven water (uit de sloot), zaaien en oogsten wat. Geïnteresseerden kunnen vragen stellen en eventueel wat oogt meenemen.🫑🥕🍅🥔🥒🥬 Passanten die geïnteresseerd zijn krijgen ook wat groenten mee. We kweken zonder hulpmiddelen. We gebruiken goede compost, slootwater en wat liefdevolle aandacht.
Heb je vragen over dit project mail naar: irispoels@gmail.com
De Eetbare Stoep staat nu ook op de Google maps, dus Google de locatie maar;-)
De kans dat het gaat lukken om de Lutkemeerpolder te behouden als natuurgebied en het telen van biologisch voedsel is denk ik bijzonder klein. Toch probeer ik mij nog hier voor in te zetten. De biologische boerderij Boterbloem mag nog 2 jaar blijven en zal dan als het aan Business Park Amsterdam ligt worden platgewalst. Net zoals als nu al gebeurt met de overige 45 hectare. We proberen dit tegen te houden.
Opzoek naar wormen
Een dappere groep Amsterdammers probeert de nieuwe gemeenteraad te overtuigen, om het bestemmingsplan te wijzigen. Hier voor is steun nodig. Het was troostrijk dat op 1e paasdag, een flink aantal mensen de moeite hebben genomen om naar boerderij de Boterbloem te komen. Ik vertelde over de prachtige regenwormen. We gingen wormen tellen.
Wonderlijke regenwormen
Eén regenworm produceert 4,5 kilo poep per jaar dat is voedzame humus. Ze verbinden de kleigrond aan het organische materiaal. Poep van een worm heeft zeven keer meer fosfaat dan de omliggende grond. Planten vinden dit fijn, het helpt ze bij de fotosynthese.
Wormen zorgen ook voor de goede drainage. Regenwater opvangen in de bodem, met de verzilting die gaande is, super belangrijk. En zo kan ik nog wel even doorgaan over de goede eigenschappen van deze dieren.
Kleigrond hebben we binnen de gemeente Amsterdam weinig. Laat staan locaties waar we voor duizenden mensen eten kunnen verbouwen. Amsterdam ligt vooral op veengrond. De grond binnen de ring is vrijwel overal vervuild, vanwegen industrieën in het verleden. De Lutkemeerpolder is kleigrond, en het is een plaats waar nooit industrie heeft plaatsgevonden, daarom is deze bodem zo goed en uniek. Het is een plek waar voor minimaal 800 huishoudens biologische groenten kunnen worden gekweekt.
Ligging Lutkemeerpolder
Ultra fijnstof
Wat wel een punt van aandacht is, zijn de giftige chemicaliën die uit de lucht komen. De vliegtuigen stoten bij opstijgen enorm veel toxische ultrafijnstof uit. Recent heeft het tv programma Zembla hier aandacht aan geschonken. Schiphol neemt i.t.t. andere luchthavens nauwelijks maatregelen. Medewerkers op Schiphol worden ziek. Er zijn ook nog toestellen die voordat ze landen nog snel flink wat kerosine in de lucht dumpen. Dat is in principe verboden, maar gebeurt toch met regelmaat. Daar hebben we natuurlijk in de hele Randstad mee te maken. Mijn moestuin bij de Fruittuinen van West krijgt zo ook regelmatig een douche van fijnstof. Deze ultrafijne deeltjes zijn gevaarlijk. Ze komen via de longen in de bloedbaan en veroorzaken ernstige ziektes als astma, hart- en vaatziekten, hersenschade en (long)kanker. Om nu met een mondkapje op te gaan tuinieren gaat mij te ver. De reizigers maakt het niks uit die blijven vliegen, het is en blijft spotgoedkoop. Wees vooral geen deugmens is de heersende moraal. De grote groep welvarende babyboomers die nog even flink wat gas geven nu het nog kan, yolo, fuck de gezonde toekomst.
Trotse winnaar
Gisteren gingen we na een korte inleiding, wormen zoeken. Een paar fanatieke gezinnen lagen onmiddellijk plat op hun buik in de klei. De trotse winnares, heeft beloofd de trofee mee naar school te nemen.
Kampioen!
Zij gaat haar klasgenootjes vertellen over deze polder, die nu voor bedrijven zoals Mc Donalds, de ANWB wordt omgeploegd. Wij denken dat er voor dergelijke bedrijven andere geschikte locaties zijn. Wij, ik hoop dat er meer mensen in actie komen.
Bedrijven die zichzelf belangrijker 🤑 zien dan behoudt van de Lutkemeerpolder voor kweken van biologische groenten.
Welkom
De komende tijd organiseer ik samen net een paar andere Don Quichots, regelmatig activiteiten in deze unieke polder. Volgende week zondag wildplukken, op 15 mei stekjesruil. Kom een keertje kijken, welkom! Een polder op een halfuurtje fietsen vanaf het Vondelpark.
Vind je het leuk om een keertje mee te helpen,zelf iets te organiseren of mee te gaan stuur een mail naar activiteiten@voedselparkamsterdam.nl of een berichtje naar mij irispoels@gmail.com
Als wannabe ecoloog kon ik woensdagavond 13 april mijn groene hart vullen met een excursie onderleiding van natuurgids Ahrend in het Vondelpark. Groene buurten heeft een korte natuurgidsen opleiding, met een klein groepje leren we veel over de Koeienweide.
Ik zie Beemdkroon, Reigersbeksoorten, Boerenwormkruid, Kattenstaart, Harig wilgenroosje, Veldsalie, Gewone berenklauw, op komen. Het bladrozet van de Grote kaardenbol is goed te zien. De Japanse duizendknoop (melding gemaakt geen zorgen 😉), we proeven aan de Moerasspirea. Ahrend vertelt ons over de stikstof minnende Braam, terwijl de vliegtuigen over razen. Gevlekte moerasorchis, komt op. De moerasorchis is sterk bedreigd, en staat op vele plaatsen op het punt van verdwijnen, vooral door de algemene verdroging van natte milieus.
En ik zie veel soorten grassen. Ook staan er imposante bomen zoals de Canadapopulieren, Essen, Walnoot, Wilgen, Witte paardenkastanje, Els, Gewone vlier, Knotwilgen, Sleedoorns en we staan stil bij de Lindes.
Biodiversiteit in de stad. Tijdens de wandeling geeft iemand nog een tip,ga nu naar de documentaire “Boom in Amsterdam” In deze documentaire brengt regisseur Agnes de Ruijter de ambivalente relatie van stedelingen met hun groene medebewoners in beeld. Een urgente, gelaagde film over bomen in de stedelijke biotoop. Deze documentaire komt ook op AT5 maar is nu nog in de bioscoop te zien, ga snel.
Sinds vorige week is het project De Eetbare Stoep van start. Misschien heb je het al gezien voor de poort van Nut en Genoegen, Sloterdijkerweg 22 Amsterdam. Dit buurtproject is onderdeel van de moestuincursus natuurlijk tuinieren, die ik samen met Karin Bodegraven geef. De bakken worden gefinancierd uit Westbegroot, wie op dit project heeft gestemd, hartelijk dank!
Dit weekend hebben we de bakken gevuld met mooi pootgoed. Er staat onder andere tuinbonen, bladkool, melde, goudsbloem, dille, snijbiet in de bakken. Niet soort bij soort, maar juist gemixed. Diversiteit versterkt elkaar.
Er komen nog negen bakken bij, in totaal twaalf bakken. Veel wandelaars gaven een positieve reactie “Dit wil ik ook wel op mijn stoep!” Daar ga ik mee aan de slag. Niet alleen schoolkinderen een moestuintje, ook de groen bewuste Amsterdammers.
In mijn droomwereld, is de schaarse grond niet vooral beschikbaar voor de autobezitters. In Amsterdam bezit een minderheid auto’s, waarom zij wel een parkeervergunning mogen, maar een (bewust) autoloos huishouden niet, vind ik een vorm van discriminatie. Ik hoop dat dit ooit veranderd, uiteraard zal ik dan onze 9 fietsen, en een moestuinbak plaatsen😉 Er zijn nog veel versteende openbare stukjes, waar nu bijvoorbeeld door commerciële partijen leen/deelscooters worden gedumpt, daar zou ik liever moestuinbakken zien staan.
De moestuinbakken zijn gemaakt in samenwerking met Bollenstreekhout. Coöperatie, op een sociale werkplaats. Goede tip van Inet Dunnewind Ze zijn gemaakt van lokaal Iepenuhout. We gebruiken turfvrije aarde. Op Instagram @Eetbarestoep is het project te volgen. Wil je meer informatie neem contact met mij op: irispoels@gmail.com
Ga mee wandelen op 1e paasdag. We gaan wormen zoeken in het voedselpark Amsterdam. Een vrolijke en relaxte paaswandeling. We gaan op zoek naar de wormen. Ondertussen ontvang je allerlei informatie over deze bijzonder Lutkemeerpolder. En het unieke project voedselpark Amsterdam.
Wie de meeste wormen vindt, wint een gouden paasei.
Kan je deze dag niet, maar wil je wel een keer een wandeling maken in deze unieke polder, zie ter inspiratie deze wandeling.
De komende periode zet ik mij in voor behoudt van de Lutkemeerpolder. Dit past bij mijn werkzaamheden, op creatieve wijze het maatschappelijk belang van gezonde natuur voor iedereen, onder de aandacht brengen, is mijn doel. Zoals bijvoorbeeld project @DeEetbareStoep. Activiteiten bedenken en organiseren voor De Tuinen van Westerpark.
Datum: zondag 17 april 13.00 – 14.30
Neem mee:
stevige waterdichte schoenen
een schep(je)
eventueel een glazen jampotje
Fiets je mee? Verzamelen om 12.00 in het Vondelpark uitgang Amstelveenseweg
In het groen met Iris 