Een nieuwe reis💚

Deze week begon met het trieste bericht, faillissement van mijn werkgever d-reizen. Het faillissement komt niet als verrassing, de zakelijke messen worden geslepen. De gevolgen van de pandemie.


Een periode om mij  te heroriënteren. Ik spreek veel mensen, lekker buiten, tijdens een wandeling. Vaak richting de volkstuin in het Westerpark. Die staat nu ondanks het grijze en koude weer, prachtig in bloei. Uit deze volkstuin oogste ik deze week, flink wat postelein.

Voorjaar in de volkstuin

Grofvuilommetje

Afgelopen jaar ben ik ook samen met mijn dochter en een vriendin, gestart met een wekelijkse grofvuil wandeling door verschillende buurten in Amsterdam. Een wandeling die voelt als schatzoeken. Daarbij lopen we dan uiteindelijk ook nog kilometers, te sjouwen met van alles, hierdoor is het ook een complete workout.  De score van afgelopen weekend  o.a. een triptrapstoel is, een stoel die prima als sta bureau functioneert. Zoals tijdens de training van IVN . Sinds deze winter volg ik een training natuureducatie. Binnenkort ga ik hier en daar wat werkervaring opdoen. Een nieuwe ervaring, ook een soort reis.

Geïmproviseerd prima functionerend stabureau


We gaan zien wat de toekomst brengt. Ik hoop ergens op een combinatie van mijn decennia lange ervaring in de reisbranche en mijn interesse voor alles wat groeit en bloeit.
Dit weekend als bonus, Volkskrant Magazine met thema: Naar Buiten. Dit magazine voelt als voor mij geschreven, een cadeautje.


Wil je een keertje mee wandelen, of mee naar mijn moestuin vlakbij Halfweg, stuur mij een berichtje, welkom💚

Zigzaggend naar mijn werk

Ooit heb ik gelezen dat het variëren van je dagelijkse routines goed is voor de hersenen. Het houdt je scherp. Efficiency daar word ik meestal niet vrolijk van. Efficiency gaat mijn inziens te vaak samen met lelijkheid. Snelwegen, beeldschermen, systeemplafonds, platgespoten landbouwgrond etc allemaal reuze praktisch, maar ook lelijk. Ik hou van kronkels en scheef. Van bermen met bloemen. Gras tussen de stoeptegels.

Kris-kras forens

Aan het gegeven dat bewegen goed voor je is, voeg ik nog een extra element, dwalen. Dwalen maakt je geest rijker. Door ruim op tijd te vertrekken, wissel ik de fietsroutes naar de verschillende locaties van mijn werk af. Iedere dag een paar minuten op vakantie, is het idee. Soms fiets ik een flink stuk om. Een andere keer door een klein onbekend steegje. De voorkeur gaat uit naar rustige fietsroutes met schone lucht. Al zigzaggend zie ik veel.

Dwalen op de fiets door het Amsterdamse bos

Onderweg door het Amsterdamse bos, even een paar minuten omfietsen, kijken hoe het licht door de bladeren valt. Oog hebben voor de bomen die je lijken toe te wuiven. De prachtige intense kleuren, het felle groen van dit seizoen. Ook op hectische momenten, kom je hier nog verlaten fietspaden tegen. Een kort uitstapje, een stukje kriskras door het bos, een genot.

Of ik neem de tijd om even een paar minuten te stoppen bij één van de minibibliotheken. Afgelopen week bracht zo’n korte pauze, mij terug naar mijn werk. Voor Peter van Straaten mocht ik verschillende reizen boeken. Hij was geen grote liefhebber van reizen, reizen was vooral gedoe. Hij staat op mijn lijst van bijzondere-kleurrijke-klanten-die-ik-mis. De ontmoetingen koester ik.

Cartoon Peter van Straaten

Zie hier een kaart die onlangs is bijgewerkt, met honderden minibiebs in heel Nederland.

Geboorte van anders

In het Amsterdamse bos, vlakbij de hoofdingang, passeer ik regelmatig het kunstwerk Birth of Change van Serge Verheugen. Er was iets veranderd aan het kunstwerk, het stond vol gekladderd. Zijn deze letters geplaatst door demonstranten die ons iets duidelijk willen maken? Of is het opzet? Vragen die mij bezighouden. Na een paar weken stonden de woorden er nog steeds. Is de gemeente reinigingsdienst nu zo nonchalant? Is dit toch een oproep van de kunstenaar zelf?

Op zijn website staat een telefoonnummer. Tijdens de intelligente lock-down waren de meeste mensen goed bereikbaar. Ik bel hem op. Het imposante werk Geboorte van Anders, Birth of change, is gemaakt van hout uit het Amsterdamse bos, zo vertelt hij mij. Het beeld staat er nog een paar jaar, en zal dan worden verwijderd. De renovatie van het kunstwerk, was al gepland voor dit voorjaar. Een goede timing. De oproep, gebruik je zintuigen; neem je omgeving opnieuw waar; kom in actie; maak dromen en ambities waar! Spreekt mijn aan. Zijn atelier blijkt op loopafstand van onze woning te liggen. Die zelfde avond besluit ik, zijn zeefdruk van dit beeld te kopen. Op Twitter deed een paar dagen later, kunstenares Tinkebell een oproep onder de hashtag #kunstgekocht. Een sympathiek initiatief om in deze moeilijke tijd kunst te kopen van een levende kunstenaar. Trots toon ik op Twitter onze nieuwe aankoop.

270 Degrees

In het kader van bewuste veranderingen en dromen waarmaken, heb ik sinds twee jaar een moestuintje. Wekelijks fiets ik met volle fietstassen van en naar mijn kleine groene paradijs. Op basis van goed kijken, gezond verstand en de ideeën van de permacultuur, lukt het om met minimale inspanningen royaal te oogsten. Opweg naar mijn moestuintje, die in de Tuinen van West ligt, fiets ik vaak door de Osdorper binnenpolder. Hier passeer ik de drie 1-persoonsvogelkijkhutten – 270 degrees –  van de kunstenaar Xuanhong. De vogelkijkhutten liggen op een heuvel die is ingezaaid met een mix van oa koolzaad, vergeet-mij-nietjes,  margrieten, klaprozen etc. Ik vind de betonnenhutten prachtig. Door het materiaal, de afstand tussen de vogelhutten ook een wonderlijk tijdsbeeld van de huidige coronasituatie.

1-persoonsvogelkijkhut- 270 degrees –  van de kunstenaar Xuanhong.

Onbekende routes

Op deze manier probeer ik dagelijks opzoek te gaan naar schoonheid gemaakt door mensen en/of de natuur. Ik wil mij laten verrassen door het onbekende. Mijn forenzen fietstempo ligt laag, voor mij geen snelle e-bike. Wat ik zoal tegenkom geeft vaak troost en inspireert. Hoofdlijnen en bijzaken worden, al kijkend naar de natuur, duidelijk. Hierdoor kan ik op mijn werk sneller beslissingen nemen. En hou ik tijd over om nieuwe strategieën te bedenken. Ik heb kronkelpaden nodig om efficiënt te kunnen werken.

Een bijkomend voordeel, door al dat fietsen (op een zware metalen fiets met meestal overvolle fietstassen) (geen mega grote afstanden, gemiddeld 28 kilometer per dag) blijf ik qua conditie aardig in vorm. Hoe blijf jij scherp en gezond, in deze complexe tijden? Heb jij nog tips voor mij? Ik hoor het graag.

Kriskras forens.

Aruba, One Happy Eco Island!

Het zal jullie waarschijnlijk niet zijn ontgaan, de pr-machines draaien op volle toeren, Aruba staat samen met Nederland in de top 10 van de Lonely planet lijst. Dit is een lijst van landen, steden, gebieden, die volgens de Lonely Planet extra aandacht verdienen. Het is zeg maar hun reisadvies voor 2020. Je kan van allerlei kritische meningen hebben over die lijst, de argumenten die worden genoemd om Aruba te nomineren spreken mij aan. Ik geef hieronder een paar leuke tips voor wie ook een steentje wil bijdragen aan de duurzame ontwikkelingsdoelstellingen van Aruba.

1. Duurzaamheid

Een reden voor de hoge notering van Aruba is de inzet op duurzaamheidsinspanningen.

San Nicolas „kleurrijke en creatieve opleving” 

Duurzaamheid en toerisme het gaat moeilijk samen. Make Aruba green again, zover zijn veel toeristen nog lang niet. Bulkhotels zoals het RIU gebruiken nog steeds enorm veel wegwerp plastic. De all-inclusive gasten staan om 17.30 in de rij voor het steakhouse waar vanaf 18.30 het all you can eat meat start. Deze mentaliteit ga je, denk ik niet snel veranderen. Dergelijke hotels worden met de airco’s extreem gekoeld, waarschijnlijk zien ze dat hier als luxe. Je ziet toeristen met warme truien in de dinerzaal zitten. Van reisorganisatie TUI die mede eigenaar is, en al verschillende sustainability prijzen heeft gewonnen, verwacht ik meer duurzame inspanningen.

Een onbegrijpelijke hoeveelheid wegwerp plastic wordt er door het RIU gebruikt. Dat kan beter!

Laten we, ik, niet te kritisch zijn. Aruba loopt in deze regio voor, ze zetten het onderwerp duurzaamheid goed op de kaart. Het is niet alleen window dressing. Ik zie mooie projecten en initiatieven. Dit eiland wekt ca 20% van de stroom die ze verbruiken, op via windenergie. Op de luchthaven is een enorm zonnepanelen park. Er zijn ambities om wegwerp plastic te verbieden. Ik zie prachtige nieuwe fietspaden (maar helaas nog weinig mensen fietsen*).

Er zijn mooi duurzame projecten zoals:

Small Local Changes

De galerie BAZ-RRR organiseert samen met Aruba Futura volgende week oa een themaweek in galerie BAZ-RRR te Oranjestad, Global Goals zie hashtag #sdgs2030 of hier

Lees verder “Aruba, One Happy Eco Island!”

Wandel je mee?

Vandaag start ik een wandeling. Een wandeling die hopelijk lang gaat duren.

Het is een wandeling in mijn hoofd naar de mooie groene plekjes op deze aardbol die ik heb bezocht. En de plekken die ik ga bezoeken.

Plekken en belevenissen in de natuur die ik graag met jullie deel. Mijn overtuiging is dat verbonden zijn met de natuur je een gelukkiger mens maakt. Hiervoor hoef je niet in de natuur te wonen. Ik woon zelf al 30 jaar op 3-hoog in Amsterdam. Vanuit deze plek is het heerlijk dat je zo te voet of op de fiets de horizon ziet. De vrijheid die ik ervaar in de natuur vind ik enorme rijkdom.

Wat kan je op dit blog verwachten:

  • Groene uitstapjes
  • Af en toe een gast blog
  • Een zoektocht naar een groener leven

Wandel je mee?

Hoe ga ik in 2019 op reis?

In oktober plaatste Booking de reistrends voor 2019: 

  • We reizen om te leren. 
  • We gaan massaal bewust op reis. 
  • We hechten meer waarde aan ervaringen dan aan materieel bezit

Dit zijn een paar van de genoemde trends voor komend jaar. Wie deze trends leest, kan de reiziger makkelijk heilig verklaren. 

The Times They Are a-Changin’

Als er iets duidelijk is geworden in 2018, het beeld rondom de vrije-blije-reiziger, is veranderd. Ondanks (of doordat) dat het reisgemak (goedkoop en snel) is toegenomen, heeft toerisme een duidelijke schaduwkant gekregen. Afgelopen jaren zagen we regelmatig beelden van de veroorzaakte overlast. Zoals de protesten in Barcelona, Venetië en Amsterdam.

Begin dit jaar las ik het artikel van Jeroen Oskam over overtoerisme. Overtoerisme – het moment waarop een bestemming haar identiteit verliest en bewoners gaan rebelleren – is volgens de VN het gevolg van de groeiende toeristenstroom (van 25 miljoen in 1950 tot 1,3 miljard personen in 2017) in combinatie met wanbeleid.

Overtoerisme is ook het schoolvoorbeeld van een duurzaamheidsprobleem. Toeristische roofbouw verdrijft bewoners uit de stad, vermindert de leefbaarheid en de economische diversiteit en maakt een bestemming mogelijk ook minder aantrekkelijk voor de meest wenselijke toeristen: diegenen die, op zoek naar authentieke ervaringen, zich aanpassen aan de stad en daardoor de kleinste ‘culturele footprint’ hebben.

Één blik op Instagram, zie tags als #wanderlust #neverstopexploring  #opreismetIris en je ziet: De wereld verkoopt zich. Het is een supermarkt geworden van mooie plekjes, en daar gaan we ons vervolgens weer tegen verzetten. Dit lees je in het kritische artikel van filosoof Ruud Welten, hij geeft zijn visie over ons reisgedrag. Volgens Welten is niemand meer een authentieke autonome reiziger, we zijn allemaal een massatoerist geworden. De één werkt keihard om af en toe, in een all inclusive resort uit te kunnen rusten. De ander waant zich de authentieke backpacker, maar reist net zo goed in grote aantallen. Met dit individualistische reisgedrag, herhalen we volgens Welten patronen uit het kolonialistisch tijdperk. 

Mea Culpa

Ondanks alle bezwaren en gedoe, ging ik in 2018 toch op reis. Dit jaar bracht ik een bezoek aan Oeganda en Rwanda, twee prachtige landen. Beide landen zijn, zo puur en zo groen. Als randstedeling, een verademing. De schaduwkant is, het landschap is nog steeds zo mooi en onbedorven omdat het intens arme landen zijn. Er is nauwelijks zichtbare industrie. Er is geen werk. Er is geen geld. 

Hoe (h)eerlijk is het wegvluchten?

Oeganda en Rwanda, er zijn genoeg redenen om dit niet te doen, beide landen kennen een geschiedenis van gruwelijke burgeroorlog. Het kolonialistische tijdperk heeft er mede toe bijgedragen dat er oorlogen zijn ontstaan waar we onze ogen voor hebben gesloten. De genocide in Rwanda, nu bijna 25 jaar geleden (binnen honderd dagen één miljoen doden, in een land zo groot als België) daar zijn al vele boeken over geschreven, een samenvatting lees je hier

Twee landen die nu staan onder leiding van dictators. Landen waar het armoedeprobleem enorm is. In deze twee landen waar ruim 30% onder de armoedegrens leeft, lijkt mij iedere vorm van extra inkomsten welkom. Kinderen roepen je (vooral in Rwanda) toe “Give me Money”, ik kan het ze niet kwalijk nemen.  Hier rondreizen, kent net zoals in vrijwel alle 2e en 3e wereldlanden, grote tegenstellingen. Onbeschrijfelijke schoonheid, uitbundige vrolijkheid versus grote armoede en nare ziektes. Rwanda en Oeganda zijn allebei waterrijk, hierdoor is mogelijk dat iedereen in ieder geval genoeg te eten kan hebben, dat geeft een klein beetje troost. In het filmpje van reisjournalist reisredacteur Joël van Bemmel,  krijg je een aardig beeld van Rwanda. 

Wie in in dit deel van Afrika reist, ontkomt niet aan het grootse wereldproblematiek, armoede. Tijdens de reis vraag ik mij soms af “Wat doe ik hier?” Al dat moois is toch ook via het internet terug te vinden? Deze reis maak ik zeker niet om als een weldoener een grote zak met geld uit te gaan delen. Het armoede probleem oplossen, lukt mij alleen in m’n onrealistische dromen. Ik ben hier omdat ik het heerlijk vind, om mij onder te dompelen in een nieuwe ervaring en de prachtige natuur. Daarnaast hoop ik wel dat met extra aandacht, beide landen toch iets meer inkomsten krijgen. Wij reizen op een zeer luxe en comfortabele manier. Noem mijn reisgedrag, wegvluchten. De uiterst sfeervolle lodges in Afrika, geven de reis, een extra koloniaal tintje. In de bar, zie ik wanneer ik me omdraai, dat daar heel akelig , twee enorme slagtanden de openhaard decoreren, ook  dat nog, hier sta ik dan met met mijn gin-tonic in de hand, mea culpa, cheers! Het schuldgevoel koop ik af met een vette fooi. 

Reizen met een groen hart💚

Half december had ik een pré-kerstdiner met collega’s uit de reisbranche, dwz managers van verschillende goedlopende reisbureaus uit de regio Noord-Holland. Met een collega kwamen de zorgen als gevolg van ons reisgedrag ter sprake. Anderen collega’s hadden het liever over de verbouwing van hun huis. Hun goed recht. En misschien ook het enige juiste. Want praten over duurzaamheid in de reisbranche is op zijn minst hypocriet.

Daarbij voelen we ons machteloos. Massaal steken we ons kop in het zand, het zal onze tijd wel duren. Als individu zijn de mogelijkheden, en is de invloed, te beperkt.
De milieuschade lijkt onomkeerbaar. Is het wachten is op  iemand,een partij die hierin het voortouw neemt? Of ga jezelf nog iets doen?

Wat dat betreft zijn ze in Rwanda misschien nog niet eens zo slecht bezig. Zo zijn er zeer ambitieuze plannen voor meer groene steden. Maar wil je ook een bevolking meekrijgen in zulke plannen, dan moeten er ook zichtbare voordelen zijn voor hen. Het kan niet alleen maar gaan over het klimaat. Wie luistert naar de roep van de kinderen “Give Me Money”  zal met oplossingen moeten komen in de vorm van banen. Toerisme zou hier een positieve rol in kunnen spelen. Bij DMC Wolff heb ik gezien, hoe al een flink aantal mensen een prachtige baan hebben gevonden. 

Wachten op regels die mijn reisgedrag verbeteren duurt mij te lang. Hierin kan ik zelf mijn verantwoordelijkheid nemen. Hierbij mijn reisvoornemens voor 2019: 

  • Ik stop niet met reizen, maar vlieg wel minder vaak.
  • Waar mogelijk reis ik met de trein ipv het vliegtuig Zo reizen we dit jaar naar Londen natuurlijk per trein.
  • Vlieg ik wel dan koop ik CO2 af (Indien iemand met een betere oplossing komt, dan hoor ik dit graag).
  • Vaker kiezen voor een groen hotel met een Green Key-certificaat (minder energie- en waterverbruik).
  • Continent Afrika blijft mijn extra aandacht krijgen.
  • Boek een maaltijd bij iemand thuis bijvoorbeeld via Resirest
  • In dit artikel worden zeer veel nuttige websites en boeken genoemd. Zie hier
Ik neem duurzame opties en mogelijkheden actief mee in het gesprek met de medewerkers, klanten en mijn omgeving. De perfecte oplossing weet ik ook niet. Wat is de juiste duurzame aanpak? Niet reizen is voor mij geen optie. Wel  minder vaak en kwalitatief beter. Door gesprekken maken we elkaar misschien iets slimmer, en maken we hopelijk de juiste keuzes.  Want reizen is mij lief.

Een gelukkig en gezond 2019, allemaal! 

De mooiste hotelkamer aan de Nederlandse kust

Deze zomer van 2018 zal waarschijnlijk alle hitte records gaan verbreken. Wie een waanzinnige koele en mooie overnachtingsplek zoekt, ga naar de monding van de Westerschelde, hier ligt een hotel met slechts één suite in de Vlissingse Gevangentoren.

img_20180723_142159__027064003976005299198.jpg

Overnachten op deze historische plek is onvergetelijk. De suite is van alle gemakken voorzien. Wel is er één belangrijke voorwaarden om dit hotel te kunnen bezoeken, ivm de trappetjes moet je goed ter been zijn.

Dit hotel is onderdeel is van restaurant De Gevangentoren. In dit restaurant kan je culinair genieten op hoog niveau. In ons geval, letterlijk, we kregen toestemming om op deze prachtige zomerse avond, boven te eten. Je kan vanuit de suite, buiten op de oude ‘kantelen’ geheel rondom de torenspits lopen. Om de meiden van de bediening deze avond, niet nog extra te belasten (het was super druk in het restaurant) had ik voorgesteld dat ik zelf de 86 treden op en neer zou lopen met de gerechten, dat werd dus sportief dineren:-)

img_20180723_2126184552855376746792896.jpg

img_20180723_211230_bokeh1564267511782281317.jpg

Dineren en slapen op deze historische plek, met de skyline van Knokke, de Lange Jan in Middelburg en de havens van Vlissingen en Terneuzen. Zeeschepen varen op een steenworp afstand aan je voorbij, de zwaluwen vliegen om de toren, een meeuw houdt de wacht, het geluid van de zee, dit alles samen is zo bijzonder, dit vergeten we niet snel.

img_20180723_225903_534643566378915809055.jpg

De hotelkamer is smaakvol ingericht. Vanuit ons bed zien we hier weer het fenomenale uitzicht over de Westerschelde, het strand en de boulevard. De vier patrijspoorten op de slaapkamer zetten we op deze zwoele avond tegen elkaar open, een heerlijke zeebries zorgt voor een fijne temperatuur. Het maanlicht doet de rest, romantischer wordt het niet.

img_20180723_1805547535600698135994732.jpg

De volgende ochtend loop je zo vanuit het hotel het strand op, voor een frisse duik in zee. Mijn man was verrukt dat hij tijdens ons verblijf in Vlissingen geen hipster had gezien. Amsterdammers kunnen daar behoefte aan hebben.

De trein verbinding met Amsterdam is super. Wij namen onze fietsen mee in de trein. Er zijn prachtige fietsroutes in de omgeving. Voor wie alleen in Vlissingen verblijft is het meenemen van fietsen niet nodig, het station ligt ligt iets verder, je loopt ca 30 minuten langs de kust, maar verder is in Vlissingen is alles op loop afstand. Je kan bijvoorbeeld een bezoek brengen aan het martieme muZEEum, de Kazematten, het Arsenaal, Bioscoop Cine City XXL of het standbeeld van Michiel de Ruyter. Alles is op korte loop afstand van de suite. Een geweldige mini-vakantie!

img_20180724_0823135406631342803147683.jpg
Wakker worden met een heerlijk ontbijt, eindeloos turen over zee.

Voor meer informatie neem contact met mij op, of zie hier.

En nog een horeca tip dwz tot september 2018 zie de Timmerfabriek.nl

img_20180724_0827206315500555213770288.jpg
En deze vriend had ook zin in het ontbijt.

Go Slow, Go West!

Op een tropische dag in mei, doe ik wat ik allerliefste doe, een beetje rond dwalen met mijn lief.

Heerlijk struinen zonder plan, op het fietsje langs de randen van de stad. De natuur is prachtig, de verkoeling van het water en de schaduw van de populieren is goddelijk. Een geweldige dag, vrijwel gratis (op de consumpties na). Mijn advies: Go slow, Go West!

Hier vast * een paar tips.

We beginnen met een duik in de Sloterplas. Het water is schoon, de mosselen doen hun werk! De immense bomen langs dit stadsstrand zorgen voor heerlijke schaduw.

Zie ook Hotel Buiten!

Een vrijwel verlaten park rondom de Sloterplas. Prachtig!

Lunchen bij https://radion.amsterdam/

Waanzinnig gebied de Tuinen van West! Tuinen van West is een combinatie van oude en nieuwe landschappen, van romantiek en rafelrandjes, van kunst/cultuur, (stads)landbouw en gezonde producten, horeca, natuur en sport/recreatie. Zie:

http://tuinenvanwest.info

En weer zwemmen, Go Slow, Go West!

* meestal voeg ik later nog wat tips toe;-)

Botswana vergeet je nooit meer!

Voordat je verder leest een waarschuwing: dit blog bevat jaloersmakende onderwerpen, indien je hier gevoelig voor bent, stop met lezen!

Fly-in Botswana

Een paar dagen voor vertrek ontvang ik het reisschema van deze studiereis. Het programma ziet er spectaculair en veel belovend uit. Google  “safari Botswana” en je wordt overladen met kreten als: extraordinary, natuurlijke rijkdom, unique, luxe etc. Dit in combinatie met duizenden waanzinnig mooie natuurfoto’s en filmpjes die je online ziet. Ik ga naar het paradijs op aarde. Bestaat dit wel? Je wordt er bijna bang van, zoveel schoonheid kan in werkelijkheid misschien tegenvallen…

 images-1

Natuurlijk heb ik het helemaal mis, het is een schitterend land. Het is vrijwel onmogelijk om hier een goede voorstelling van te maken. In dit blog geen dag tot dag beschrijving. Mijn ervaring is dat iedere klant deze reis op een andere wijze invult. Wel een paar tips en opmerkingen over Botswana. De foto’s zijn vrijwel allemaal gemaakt met een telefoontje. (..iets met een camera die in het water viel, en verder wil ik het hier niet over hebben…) 
Okavango Selfie






Botswana  Ca 40% van Botswana bestaat uit nationale parken en game reserves. Ze zijn in Botswana naar mijn idee slim bezig, er is al meer dan 30 jaar beleid ten aanzien van ecotoerisme. Massatoerisme proberen ze buiten de deur te houden. Toerisme is belangrijk voor Botswana. Ongeveer 60% van de bevolking in noord Botswana is opgeleid en werkzaam in het toerisme. De kleinschaligheid en de exclusiviteit maken een reis naar dit prachtige land, duurder dan andere safari bestemmingen (daar ontkom je niet aan) maar ook extra bijzonder. Wij bezoeken de accommodaties van Wilderness Safari’s, deze organisatie geeft bij het werven en opleiden van personeel altijd voorkeur aan mensen uit de omgeving. Een goede zaak!

De Okvango Delta 

Een rivier loopt meestal naar de open zee. Het water van de Okavango rivier mondt sinds ca 10.000 jaar uit over het land. 
IMG_2628_2Het water stroomt over een gebied van 15.000km2 land. Hierdoor is de delta ontstaan.

Okavango DeltaHet water dat de delta binnenkomt is ongewoon puur. De wateren van de Okavangodelta zijn onderhevig aan seizoensgebonden overstromingen. Zorgen voor nu zijn de toenemende droogte, en de stuwdammen die de loop van rivier te veel beïnvloeden. De situatie voor de delta is zorgelijk.

Eilanden kunnen nu nog geheel onder water verdwijnen tijdens de overstroming (juni, juli) , en weer opduiken aan het eind van het seizoen (vanaf oktober).

IMG_1709

Tip  1 Ik genoot van de geruisloze boottocht met de Mokoro door de delta. In alle stilte en rust genieten van de natuur. Mooier kan het niet. De lodge Little Vumbura, gelegen op een eiland aan de rand van de delta vind ik echt een aanrader. Let op in vakantieperiodes, in het hoog seizoen, moet deze intieme lodge maanden van te voren worden gereserveerd.  Je hebt hier een prachtig uitzicht, vanuit de lodge stap je zo in de Mokoro. Een tocht met een Mokoro wordt vanuit verschillende lodges ook met kinderen aangeboden. Voor kinderen vanaf een jaar of 10 lijkt mij dit een onvergetelijke ervaring.

IMG_2295 IMG_3071

Tip 2  In de luxe lodges die ik bezoek is het wat elektriciteit  betreft prima op orde. Een solar powerbank, ofwel zonne oplader is hier handig, vooral ook tijdens de game drive. 

Ee is in de hele Delta slecht bereik. Voor de beeldschermgeneratie (verslaafden…moi!), is deze reis een hele goede digidetox:-)

Safari Wat betreft safarigebied is Botswana “the jewel in the crown”  Wij bezochten de Okavango Delta en Linyanti deze twee gebieden kennen en zeer groot aantal dieren. De delta trekt om die reden jaarlijks vele bezoekers. Maar ook het minder druk bezochte Linyanti is bijzonder. Linyanti heeft qua landschap sterke overeenkomsten met bekende park Chobe.

Voor vijf uur ’s morgens word ik luidruchtig gewekt door de natuur, kikkers maken de vreemdste geluiden, vogels roepen je om op te staan, de apen brullen, olifanten schuren tegen je tent aan:-) Het is tijd om op te staan! Tijd voor de ochtend gamedrive.

Wij hadden uitzonderlijk veel geluk, we hebben echt enorm veel wild gezien. Zoals: buffels, nijlpaard, waterbok, antilope, gnoe, giraf, krokodil, leeuw, luipaard  (2 keer!), hyena’s, een grote kudde Afrikaanse wilde honden, zebra’s, Knobbelzwijn, Luipaardschildpad, Maraboe, Afrikaanse Zeearend, Watervaraan, Beerbaviaan.. en heel veel olifanten.

IMG_2725_2 IMG_3178

Van de big 5 kwamen wij er vier (!!) tegen: de leeuw, luipaard, buffel en olifant. Dit is binnen de korte tijd dat wij deze reis maakte niet gebruikelijk.

Tip 3  Plan je reis aan het begin van het regenseizoen. Vanaf ca. november, is het voor de meeste dieren, de periode om jongen te krijgen. Het land is droog, de dieren verzamelen zich rondom de drinkplaatsen. Bovendien wordt de periode vanaf november tot ca 20 december in de reisbranche gezien als laagseizoen, de tarieven voor zowel vlucht als accommodatie liggen een stuk lager. Een goede reisperiode voor wie niet aan schoolperiode is gebonden.

IMG_3184 IMG_3179  IMG_2143 IMG_3065

Informatie  Op Instagram onder de hashtag #vxamsterdam of #opreismetIris zien jullie eventueel nog meer berichten. Ik kan nog heel veel Botswana tips geven. En ervaringen delen over de accommodaties die wij hebben bezocht. Deze waren inderdaad het paradijs op aarde, maar kenden onderling ook belangrijke verschillen. Botswana kan bijzonder goed gecombineerd worden met Zambia, de Vic Falls en/of Namibië Graag informeer ik je hierover!

IMG_2598 IMG_1707

Kom vooral eens langs op het reisbureau! VakantieXperts Beethovenstraat 21 te Amsterdam.

Stuur een bericht naar iris.poels@vx.nl vraag naar Iris Poels IMG_2220_2 Of bel 020-6734466/06-41255361

 

 

 

Een vakantiedag in Leeuwarden

Wat een rust!  De goed bewaarde art deco panden. Mooie kades. Leeuwarden is mooier dan ik had verwacht. Een stad met nog geen 100.000 duizend inwoners, voelt voor mij (ik woon bijna 30 jaar in Amsterdam) als een groot dorp. Passanten groeten regelmatig, al snel kijk je niet meer op van een joviale goeiedei! 

Waarom ik dit blogje nu al schrijf is vanwege mijn enthousiasme over de fotoexpositie FryslanPhoto, die nu gaande is. Haast u!;-)
FryslanPhoto

Tot en met  29 oktober 2017 is er het FryslânPhoto Festival Het FryslanPhoto Festival verraste mij, de stad komt in eerste instantie behoudend over. Mijn beeld over de stad en de inwoners veranderde door de foto’s die ik zag. Een stad waar plek vrij wordt gemaakt voor mensen die op de vlucht zijn. Een stad, een plek, die een veilige haven wil zijn voor velen. Dit beeld had ik nodig, op weg naar de Waals kerk, passeerde ik een grote verzameling ballonnen, kaarsen, briefjes en bloemen, onlangs was hier iemand neergestoken. Het verhaal, de aanleiding ken ik niet, maar het stemt mij verdrietig. Deze expositie geeft dan troost.

Om sommige foto’s te kunnen zien moet er wat moeite worden gedaan, een beklimming van de Oldehove. Als bonus, sta je uiteindelijk op 40 meter hoogte en geniet je van  een schitterend uitzicht over de stad. Een jongetje die onder dwang van zijn vader was meegenomen naar deze tentoonstelling, gaf boven op de toren toe dat zijn vader gelijk had, deze expositie is leuk.

Boven op de Oldehove

 

Lunch tip

De wandeling die langs de verschillende locaties loopt, onderbraken wij voor een aangename lunch bij Laura en de chef Grote Hoogstraat 42

Mata Hari

We gingen natuurlijk in Friesmuseum naar de tentoonstelling Wat is waar?

Margaretha Zelle, ofwel de wereldberoemde Friezin Mata Hari staat hierin centraal. Deze tentoonstelling over de intrigerende dame, maakt mij ook bewust hoe we nu gewend zijn om veel te weten over iemand. Haar rol als mystieke danseres en spion worden mooi vormgegeven. Maar we blijven in mijn ogen een “masker” zien. Ik had nog iets meer van de persoon willen zien, of de omstandigheden waarin zij leeft.

Culturele hoofdstad 2018

Het één en ander wordt nu nog flink opgepoetst ivm Europesche culturele hoofdstad in 2018. Er zijn op dit moment dan ook flink wat wegen opengebroken. Als treinreiziger heb ik hier geen last van. De compacte binnenstad is prima te voet te doen.

Voor wie nieuwsgierig is naar het programma van culturele hoofdstad zie hier Ik kom zeker terug.

Mijn enthousiasme voor deze stad deel ik via Twitter. De VVV schrijft in een reactie terug: “Leeuwarden overtreft heel vaak de verwachtingen 🙂 Kom dus vooral zelf oordelen!

Zomer in Parijs

Vanaf afgelopen zondag 2 juli 2017, zijn er weer meer autovrije buurten in Parijs. Het project Paris Respire – Parijs komt op adem – bestaat al heel lang, en is een groot succes. Dit project gaat natuurlijk over de schone lucht, maar het gaat ook over minder verkeerslawaai. En inmiddels ook gaat het ook steeds meer over meer bewegen, dwz vooral meer bewegen/recreëren in de nabije omgeving. img_3007

Parijs zucht al jaren onder de enorme luchtvervuiling door het alsmaar toenemende autoverkeer. Regelmatig geldt code rood en je ziet prachtige monumenten steeds zwarter en vuiler worden door de toename van fijnstof. Regelmatig is de top van de Eiffeltoren of de Tour Montparnasse gehuld in een nevel van vervuilde lucht; Parijs is in ademnood. Sommige delen zijn nu permanent afgesloten voor autoverkeer en andere delen iedere zondag van 10.00 -17.00 uur.  Zie hier

img_1557
Wie denkt dat een stad zonder auto’s niet “leeft” moet eens op een zondag in Parijs gaan kijken. 

Jong en oud gaat de straat op, om te wandelen, fietsen, dansen, muziek te maken of gewoon rustig zitten op een bankje en genieten van de mooie stad. Voor de economie van deze autovrije buurten is het ook beter, mensen komen meer de straat op, buurtbewoners genieten bijvoorbeeld nu meer op de terrassen in de buurt in plaats van dat ze elders de recreatiegebieden opzoeken.

Binnenkort ben ik weer in Parijs, dan ga ik zeker een paar can de nieuwe autovrije gebieden bezoeken.

       
Parijs Tip voor deze zomer

De overzichtstentoonstelling van de 80 jarige David Hockney is nu in Parijs te zien.

De kunstenaar (die bij critici bekend staat als hedonistisch, en dat hij vooral een rimpelloze gladde wereld laat zien) heeft op mij indruk gemaakt. Zijn werk van de laatste 20 jaar kende ik niet. Op zijn IPad maakt hij bijvoorbeeld wonderlijke tekeningen.

De video-installatie over de seizoenen, in combinatie met schilderijen van de enorme landschappen, vond ik prachtig en ontroerend. De tentoonstelling is in het Centre Pompidou t/m 23 oktober. Kaartjes van te voren kopen, zie hier.

img_1558