Staycation geeft tijd en ruimte voor reflectie. Hier een verslag van afgelopen week. Een week waarin ik verschillende mooie mensen mocht ontmoeten. Mensen die allemaal op hun manier, bijdragen aan de leefbaarheid van deze planeet. Mensen die mij inspireren en energie geven. Er was een verrassend leuk bezoek aan de Floriade. Aan het einde van dit blog een uitnodiging.
Mooie mensen
Zo was er deze week, een fietstocht met Kate Brown van het Massachusetts Institute of Technology en haar zoon Sasha. Als fietsgids liet ik trots, prachtige stadslandbouw projecten in Amsterdam (Nieuw) West zien. Kate en Sasha doen onderzoek naar stadslandbouw. Kate schrijft een boek over Stadslandbouw in Europa. Eerder schreef ze een verontrustend boek over kernenergie, ze bezocht Tjernobyl. Haar boeken zijn bekroond, het gaat over haar persoonlijke ervaringen in combinatie met wetenschappelijke inzichten. We fietsen langs verschillende (micro) stadslandbouw projecten. Tijdens een tussenstop van de fietstocht bij de locatie MijnStadstuin, gaf bevlogen vier-het-tuin-leven-promotor Warner, een ode aan zijn lusthof. Bij De Eetbare Stoep, kwam Donna toevallig net (sloot!) water geven. Ze nam de tijd, om iets toe te lichten, over het plezier van samen iets opkweken. En uiteraard ook (samen) op eten! In de prachtige boomgaard van De Boterbloem bij de Lutkemeerpolder vertelde Trijntje over de unieke kleigrond,en hoe haar vader al decennia geleden had besloten, om tegen de stroom in geen landbouwgif te gebruiken.
We fietsten kletsend door Amsterdam West, waarbij ik waakte voor een te rooskleurig beeld. Daarom liet ik niet onbenoemd dat we aan het fietsen zijn in het land met een afname van 85% op de biodiversiteit, een land met zeer slechte waterkwaliteit, een land met een enorme stikstof uitstoot. Een land dat rijk is geworden,en rijk is door dubieuze handel. Green washing, in plaats van daden. Een land dat gelooft dat de technologie ons gaat redden. Een bevolking die massaal het vliegtuig instapt, vlees eet. Barbecueën en vuurtjes stoken als ultieme romantiek en een vorm van vrijheid blijft zien. Geen tirade op de fiets, wel veel gelachen. Ik legde Kate ook uit dat onze overheid een consultancy bureau heeft ingehuurd om te bepalen wat/wel geen groenten zijn. Dat ze in Oostenrijk binnen een paar maanden alle biologische producten belasting vrij kunnen aanbieden, maar dat we in Nederland ca 2 jaar nodig hebben om te bepalen wat groenten zijn. Men blijft klimaatsverandering abstract vinden. Een kleine groep probeert wel te veranderen. Daar liet ik een paar voorbeelden van zien. Trots sprak ik over burgerinitiatief Voedselpark Amsterdam. De fietstocht werd afgesloten met een verfrissende duik.
Gedichten die moeten worden gehoord
Aan het begin van deze week, kwam Linda Grootfaam naar mijn tuin, ofwel stadsjungle. Zij vertelde over haar prachtige en sterke Surinaamse moeder. Een inspiratiebron voor haar gedichten. Nog niet zolang geleden is ze begonnen met gedichten schrijven. Op het Holland festival maakte ze indruk. Hier stond ze stoer, op het dak van de parkeergarage, een paar gedichten voor te dragen.
Linda is ook betrokken bij de geweldige organisatie Bloei & Groei in Amsterdam Zuidoost en Nieuw-West.
Haar gedichten gaan ook over groenten, de natuur, vergankelijkheid, het leven. De gedichten moeten gehoord worden. Er is al een idee, hierover binnenkort hopelijk meer.
Groene steden
En dan was er ook nog een bezoek aan de Floriade, het thema is Green City’s. Dat moest ik zien. De tentoonstelling is enorm groot. Het thema had wat mij betreft nog veel zichtbaarder kunnen zijn. Dat het behoorlijk chaotisch is, vind ik fijn, want ik hou van dwalen.
The Voice of urban nature
Met zakken vol zaden ging ik naar huis. Die ga ik gebruiken voor een project met kinderen over biodiversiteit, waarbij we zaadbommetjes gaan maken. Sommige paviljoens roepen op om zaden te oogsten zoals het Amsterdam paviljoen met het thema -The voice of urban nature. Er moet veel gebeuren om steden, ons land leefbaar te houden. Op de Floriade zie je mooie voorbeelden van natuurlijk tuinieren. Die plekken staan er ondanks de hitte en de droogte, nog aardig groen bij. Je ziet ook direct bij andere paviljoens (België bijvoorbeeld) waarom schoffelen, te veel onkruid wieden, ofwel de afwezigheid van een bedekte bodem, geen goed idee is. Veel meer dode, uitgedroogde planten bij dergelijke paviljoens. Red de biodiversiteit, omarm het luie tuinieren!
Drie Floriade Tips:
1. Neem je zwemkleding mee naar de Floriade! Of het officieel mag, ik heb geen idee, vanaf Utopia eiland spring je zo het water in. En een ingevroren flesje water. Lekker verkoelend.
2. De shuttle vanaf station Almere is gratis. Helaas waren toen ik er was uitsluitend 3 kapotte ov-fietsen.
3. Neem zakjes of enveloppen mee om zaden in te oogsten.
Vakantieuitstoot halveren
Grote delen van Europa dreigen onleefbaar te worden. We doen niets – of veel te weinig. We blijven de valse hoop koesteren dat het wel zal meevallen, dat de techniek ons zal redden. Ik, wij doe(n) mijn /ons best, om onze footprint te verlagen. Staycation is daar een onderdeel van. Nederlanders produceren enorm veel stikstof tijdens hun vakantie. Als je voor twee weken naar Bali gaat, stoot je gemiddeld 3000 kilogram Co2 uit. En wie twee weken gaat zonnen aan de kust van Turkije, brengt daarmee ook zo’n 900 kilogram CO2 in de lucht, aldus emissiedeskundige Eijgelaar.
Willen we de klimaatdoelen halen om wereldwijde uitstoot vóór 2030 te halveren, dan zouden alle Nederlanders hun gemiddelde jaarlijkse vakantieuitstoot moeten halveren van 1200 naar 600 kilogram CO2. Dan kun je vaak toch het beste met de trein gaan. Of in eigen land op vakantie.
Hoe dan?
Ik zoek continu naar tips, om op een leuke manier de footprint te verlagen. We zetten nu bijvoorbeeld koude koffie, cold brew heerlijk! Hoe verlagen anderen hun schadelijke impact? Tips welkom!
Fiets je mee?
De staycation waarin je tijd hebt om mensen te spreken. Om ideeën op te doen, bevalt super goed. Dat we deze zomer niet in het vliegtuig zijn gestapt geeft een goed gevoel. Nooit meer vliegen gaat mij niet lukken, maar omschakelen naar minimaal lukt wel. Bewust keuzes maken ten gunste van de leefbaarheid voor de mens, dat zie ik als een spel. Het geeft mooie gesprekken, het verrijkt je leven. Blijf je verwonderen over deze prachtige planeet, dat kan ook in een cirkel van ca 10 kilometer, rondom rondom je huis.
Wil je ook een keertje langs (micro) stadslandbouw projecten in Amsterdam West fietsen. Ik laat het je graag zien. Mail naar irispoels@gmail.com dan spreken we iets af.
In het groen met Iris 