Ooit heb ik gelezen dat het variëren van je dagelijkse routines goed is voor de hersenen. Het houdt je scherp. Efficiency daar word ik meestal niet vrolijk van. Efficiency gaat mijn inziens te vaak samen met lelijkheid. Snelwegen, beeldschermen, systeemplafonds, platgespoten landbouwgrond etc allemaal reuze praktisch, maar ook lelijk. Ik hou van kronkels en scheef. Van bermen met bloemen. Gras tussen de stoeptegels.
Kris-kras forens
Aan het gegeven dat bewegen goed voor je is, voeg ik nog een extra element, dwalen. Dwalen maakt je geest rijker. Door ruim op tijd te vertrekken, wissel ik de fietsroutes naar de verschillende locaties van mijn werk af. Iedere dag een paar minuten op vakantie, is het idee. Soms fiets ik een flink stuk om. Een andere keer door een klein onbekend steegje. De voorkeur gaat uit naar rustige fietsroutes met schone lucht. Al zigzaggend zie ik veel.
Onderweg door het Amsterdamse bos, even een paar minuten omfietsen, kijken hoe het licht door de bladeren valt. Oog hebben voor de bomen die je lijken toe te wuiven. De prachtige intense kleuren, het felle groen van dit seizoen. Ook op hectische momenten, kom je hier nog verlaten fietspaden tegen. Een kort uitstapje, een stukje kriskras door het bos, een genot.
Of ik neem de tijd om even een paar minuten te stoppen bij één van de minibibliotheken. Afgelopen week bracht zo’n korte pauze, mij terug naar mijn werk. Voor Peter van Straaten mocht ik verschillende reizen boeken. Hij was geen grote liefhebber van reizen, reizen was vooral gedoe. Hij staat op mijn lijst van bijzondere-kleurrijke-klanten-die-ik-mis. De ontmoetingen koester ik.
Zie hier een kaart die onlangs is bijgewerkt, met honderden minibiebs in heel Nederland.
Geboorte van anders
In het Amsterdamse bos, vlakbij de hoofdingang, passeer ik regelmatig het kunstwerk Birth of Change van Serge Verheugen. Er was iets veranderd aan het kunstwerk, het stond vol gekladderd. Zijn deze letters geplaatst door demonstranten die ons iets duidelijk willen maken? Of is het opzet? Vragen die mij bezighouden. Na een paar weken stonden de woorden er nog steeds. Is de gemeente reinigingsdienst nu zo nonchalant? Is dit toch een oproep van de kunstenaar zelf?
Op zijn website staat een telefoonnummer. Tijdens de intelligente lock-down waren de meeste mensen goed bereikbaar. Ik bel hem op. Het imposante werk Geboorte van Anders, Birth of change, is gemaakt van hout uit het Amsterdamse bos, zo vertelt hij mij. Het beeld staat er nog een paar jaar, en zal dan worden verwijderd. De renovatie van het kunstwerk, was al gepland voor dit voorjaar. Een goede timing. De oproep, gebruik je zintuigen; neem je omgeving opnieuw waar; kom in actie; maak dromen en ambities waar! Spreekt mijn aan. Zijn atelier blijkt op loopafstand van onze woning te liggen. Die zelfde avond besluit ik, zijn zeefdruk van dit beeld te kopen. Op Twitter deed een paar dagen later, kunstenares Tinkebell een oproep onder de hashtag #kunstgekocht. Een sympathiek initiatief om in deze moeilijke tijd kunst te kopen van een levende kunstenaar. Trots toon ik op Twitter onze nieuwe aankoop.
270 Degrees
In het kader van bewuste veranderingen en dromen waarmaken, heb ik sinds twee jaar een moestuintje. Wekelijks fiets ik met volle fietstassen van en naar mijn kleine groene paradijs. Op basis van goed kijken, gezond verstand en de ideeën van de permacultuur, lukt het om met minimale inspanningen royaal te oogsten. Opweg naar mijn moestuintje, die in de Tuinen van West ligt, fiets ik vaak door de Osdorper binnenpolder. Hier passeer ik de drie 1-persoonsvogelkijkhutten – 270 degrees – van de kunstenaar Xuanhong. De vogelkijkhutten liggen op een heuvel die is ingezaaid met een mix van oa koolzaad, vergeet-mij-nietjes, margrieten, klaprozen etc. Ik vind de betonnenhutten prachtig. Door het materiaal, de afstand tussen de vogelhutten ook een wonderlijk tijdsbeeld van de huidige coronasituatie.
Onbekende routes
Op deze manier probeer ik dagelijks opzoek te gaan naar schoonheid gemaakt door mensen en/of de natuur. Ik wil mij laten verrassen door het onbekende. Mijn forenzen fietstempo ligt laag, voor mij geen snelle e-bike. Wat ik zoal tegenkom geeft vaak troost en inspireert. Hoofdlijnen en bijzaken worden, al kijkend naar de natuur, duidelijk. Hierdoor kan ik op mijn werk sneller beslissingen nemen. En hou ik tijd over om nieuwe strategieën te bedenken. Ik heb kronkelpaden nodig om efficiënt te kunnen werken.
Een bijkomend voordeel, door al dat fietsen (op een zware metalen fiets met meestal overvolle fietstassen) (geen mega grote afstanden, gemiddeld 28 kilometer per dag) blijf ik qua conditie aardig in vorm. Hoe blijf jij scherp en gezond, in deze complexe tijden? Heb jij nog tips voor mij? Ik hoor het graag.
In het groen met Iris 